sporek.com/blog

Jan Sporek 28 kwietnia, 2012

“Informacyjne”, jak je zapowiadała przewodnicząca rady dyrektorów największej Unii Kredytowej (Polsko-Słowiańskiej) na świecie. Wbrew jednak prestiżowej pozycji naszej Unii te “informacyjne spotkania” coraz bardziej zaniżają jej  prestiż i pozycję. Ludzie powoli mają dosyć bicia piany w wykonaniu ciągle tych samych dyżurnych krytykantów – świadomie używam tego słowa – którzy wszystko wiedzą najlepiej i choćby najwybitniejszy fachowiec tłumaczył im zawiłości dotyczące inwestycji, oprocentowania, pożyczek itp, to oni i tak wiedzą, że “wyprowadzono” 50 milionów, że zainwestowano bez sensu 550 milionów, że najlepsi są w radzie wyłącznie ci, co przyklaskują przewodniczącej, a cała reszta, zwłaszcza opozycyjna jest wyłącznie do oplucia, zwyzywania i wyrzucenia. Średnia wykształcenia “dyżurnych” raczej niewiadoma, ale mądrości w nich za pięciu absolwentów Harvardu, Yale, i innego Oxfordu razem wziętych.
Biją tę samą pianę od kilku lat. Niezmęczeni; z jednej sali sądowej, do drugiej, z jednego zebrania na drugie. Nawet nie uszanują takich spotkań, jak to dzisiaj w Clark, w New Jersey z Profesorem Biniendą, Mecenas Szonert, Paniami Dorotą Skrzypek i Krystyną Kwiatkowską, (Rodziny Smoleńskie), na temat tragedii narodowej, jaką była Katastrofa Smoleńska. Nawet tam pojechali ludzie pana milicjanta i rozdawali szkalujące ulotki na temat “strasznych” ludzi w radzie dyrektorów, co to gnębią panią przewodniczącą, na temat pieniędzy “fatalnie” zainwestowanych i podobno nie do odzyskania. Wiedzą wszystko te wykształciuchy. Policzyli na liczydłach, wymachują jakimiś papierkami przed nosem dyrektora wykonawczego i próbują udowodnić, że on się na bankowości nie zna, a oni są ekspertami. Od kilku miesięcy te zebrania są, jak teatr jednego aktora, tyle, że w wykonaniu kilku, ale ciągle tych samych panów i pań. Wygląda to, jak dialog pani przewodniczącej z wielogłosowym adwersażem; oni wrzeszczą, a ona odpowiada: “w tym momencie, że się tak wyrażę zgadzam się całkowicie z panem(nia)”.
Uważam, że obecność na tych zebraniach przedstawicieli “managementu” naszej Unii nie ma najmniejszego sensu. Po pierwsze dyżurni krytykanci wiedzą wszystko najlepiej, po drugie etatowi pracownicy Unii są po całym dniu pracy, a te, pożal się Boże “informacyjne” zebrania trwają do 22-ej. Wielu z pracowników etatowych potrzebuje ponad godzinę, aby dostać się samochodewm do domu. Na drugi dzień mają być wypoczęci w pracy i dbać o nasze pieniądze…. Hallo!!
Ale przewodnicząca zmusza ich do bycia obecnymi, bo przecież sama nie jest w stanie przeprowadzić żadnej dyskusji. Najwięcej, jak zwykle mówi się o nieobecnych i na nich zwala się winę za całe zło, łącznie z pogodą.  Jest to wstrętna cecha tych zebrań, ale niestety pani przewodnicząca nie ma w tej kwestii zahamowań:
TB zawinił to, TB zawinił tamto i w ogóle, gdyby nie TB, to członkowie mieliby raj na ziemi, bo nie byłoby żadnych inwestycji, wszystkie pieniądze poszłyby na rozkurz między członków w postaci dywident, oprocentowań, darmowych pożyczek, najlepiej bezzwrotnych, pieniędzy na watpliwe patenty wątpliwych “wynalazców” itp. Raj na ziemi, polonijne Eldorado. Nieważne, że trwałoby pół roku, po czym Unia musiałaby ogłosić “Chapter 11”.
Przywódca krytykantów jest winien Unii pieniądze z niespłaconej pożyczki, ale ma to gdzieś, on musi odwracać uwagę od siebie i oskarżać innych.
Kłamstwa lecą nawet na temat tego, co działo się na salach sądowych. Mam przed sobą dokument końcowy ostatniej sprawy na temat zebrania 25 marca, podpisany przez wspomnianego przez przewodniczącą, sędziego Rivery. – Ani słowa o Komisji Nadzorczej, ani słowa o petycji. A przewodnicząca zapewniała zebranych, że sędzia Rivera “zaadresował” swoją opinię, jakoby Komisja Nadzorcza nie miała prawa prowadzić żadnych działań w kierunku odwołania tego zebrania. Otóż w myśl statu i w tej postaci, jaką proponowała Rada Nadzorcza, – miała.
Fałszywie również zinterpretowała informację Dyrektora Wykonawczego o fatalnym roku budżetowym 2008, wskazanym jako najgorszy w ostatnim pięcioleciu. Pani przewodnicząca, żeby wystąpić przeciwko analizie Dyr. Wykonawczego oznajmiła, że ów rok dlatego wygląda tak fatalnie na wykresach, ponieważ Unia musiała wyłożyć 6 milionów na ratowanie innych unii. Co za bzdury. Unia w sumie przez wszystkie lata, kiedy NCUA żądała takich “podatków” przekazała 6 milionów, a nie w 2008. Ale tu nie o pieniądze pani przewodniczącej chodziło. Pytanie z sali było: kto wówczas był przewodniczącym rady i kto był dyrektorem wykonawczym? A zadał je Pan Zdzisław – jedyny, który na każdym zebraniu mówi rozsądnie, bez oskarżania, jednocześnie prowokując do odkrywania prawd, które najchętniej zamieciono by pod dywan. Aby uniknąć odpowiedzi na to kłopotliwe pytanie, przewodnicząca walnęła z grubej rury, że gdyby nie te “nakazane” przez NCUA 6 milionów, to 2008 byłby jednym z najlepszych. Ale człowiek zadał to pytanie doskonale znając odpowiedź. I doskonale wiedząc, że obecna przewodnicząca była wtedy w grupie większościowej.
Demagogia sprowokowana przez tzw. komitet społeczny członków, wspierany przez przewodniczącą jest tak wielka, że muszę tu zaapelować:
Drodzy Czlonkowie naszej Unii, oddajcie swoje głosy wyłącznie na:
Elżbietę Baumgartner – właścicielkę Poradnika „Sukces”, autorkę i wydawcę licznych finansowych poradników dla Polonii, obecnie zastępcę przewodniczącego P-SFUK; dodam jeszcze z moich prawie trzyletnich obserwacji, że po odejściu Dra Tomasza Bortnika, to jedyna osoba w radzie znająca przepisy, jak nikt inny.
Huberta Cioromskiego – biznesmena, konsultanta w dziedzinie nieruchomości i bankowości, zasiadającego w radach nadzorczych kilku banków; działacza polonijnego;
Adama Grocheckiego – doświadczonego bankiera z finansowym wykształceniem, obecnie członka rady dyrektorów w P-SFCU;
Mariana Żaka – ·  nauczyciela, znanego działacza polonijnego, założyciela New York Dance & Arts Innovations, organizatora corocznego International Chopin and Friends Festival, 2 vice prezesa CPS.
Zapamiętajcie te nazwiska i tak głosujcie, jeśli nie chcecie, aby za rok dwa, nasza Unia była pod kontrolą wątpliwej jakości fachowców.
A co do tych “zebrań informacyjnych”, to to wczorajsze było ostatnim, w którym wziąłem udział. Kieruję się jednym z Praw Marphiego:
“Rozmawiając z głupcem trzeba pamiętać, że świadkowie mogą nie zauważyć różnicy”.

Mojemu Przyjacielowi, Adamowi Grocheckiemu i Jego Najbliższym składam najgłębsze i najszczersze kondolencje i wyrazy współczucia z powodu śmierci Brata.

• Polonia ~
• 7 komentarzy