sporek.com/blog

Jan Sporek 31 lipca, 2018

A, gdzie? Pod pomnikiem katyńskim w Jersey City. A kto? Polacy, walą na oślep Amerykanów, żeby im się odechciało bronić…polskiego pomnika. Mówienie, że “komuś puszczają nerwy”, jest gadaniem, dla gadania. Reakcje typu bicie w twarz, wyzywanie od k…ew, gó….a, szmat, etc jest wyłącznie ukazaniem tych cech charakteru, które skrzętnie chowamy przed światem, udając układnych obywateli. Jeszcze podczas obrad rady miejskiej byliśmy świadkami pierwszej odsłony chamstwa w wykonaniu przewodniczącego Nowaka, który do mecenasa Platty, tam, w sali obrad, krzyczał: “you are piece of sh…”.

Odsłona druga, to prawie spektakl. Ksiądz proboszcz parafii Św. Antoniego z Padwy udostępnił Polonii, – podkreślam Polonii i Amerykanom – salę parafialną, aby mieszkańcy mogli przychodzić i składać podpisy pod petycją.

Czwartek, 26 lipca, 2018.

Krzysztof Nowak, wspomniany wyżej przewodniczący Komitetu Pomnika Pamięci Masakry Katyńskiej w donosie do Kurii biskupiej pisze, że ksiądz proboszcz “uprawia politykę i wspiera – uwaga: “Political Action Committee”. Taka organizacja nie istnieje. W kolejnej linijce donosu Nowak używa nazwy legalnie zarejestrowanego w New Jersey Komitetu Ochrony Pomnika Katyńskiego i Obiektów Historycznych, ale nazywa go ciągle “politycznym”, co jest kompletną bzdurą. I oskarża księdza, o udostępnianie części kościoła “komitetowi politycznemu”. Paranoja, goni paranoję. Jeszcze raz powtórzę: nie „komitetowi”, a mieszkańcom Jersey City, którzy bardzo chętnie przychodzili – Polacy i Amerykanie – i składali podpisy w obronie Pomnika Katyńskiego. Ostatnie zdanie pisma informuje, że kopia została przesłana do “diecezji”, czyli do biskupa.

Nowakowi pomyliły się kwestie polityczne z kwestiami etnicznymi. Komitet ochrony, z komitetem politycznym (znajomo zabrzmiałoby “komitet centralny”, panie Nowak).

W niedzielę, 29 lipca miałem dyżur w sali kościoła Świętego Antoniego z Padwy, w Jersey City. Przyszło złożyć swoje podpisy kilka osób, zjawili się też ochotnicy, którzy przynieśli wypełnione podpisami arkusze i w momencie, gdy było nas około sześć, siedem osób weszła amerykańska nauczycielka, JD (nie mam autoryzacji do używania pełnego nazwiska i imienia), znana z nocnych obrad rady miejskiej podczas, których zaciekle broniła Polonii i Pomnika. JD, zwróciła się do mnie mówiąc, że chciałby mi powiedzieć, co spotkało ją poprzedniego dnia przy pomniku. Poprzedniego dnia, czyli w sobotę, 28 lipca. Zapytałem, czy to jakiś sekret, czy może mówić przy wszystkich? Nie było to sekret, więc poprosiłem, aby mówiła otwarcie. Wszyscy wiemy, bo ogłaszał to konsulat, że miało się odbyć powitanie żołnierzy-rowerzystów, którzy przejechali Stany od zachodu, na wschód, aby uczcić pamięć polskich żołnierzy, którzy zginęli w Afganistanie. Nie wiadomo, dlaczego konsulat zmienił godzinę imprezy i zamiast we wczesnych godzinach popołudniowych, przesunięto wszystko na godzinę siedemnastą.

Nie wiedząc o tym wydarzeniu, a tym bardziej o zmianie godziny, JD szła na spotkanie z synem i musiała przejść przez Exchange Place. Widząc jakąś uroczystość odczekała i po jej zakończeniu podeszła do naszego konsula generalnego  i powiedziała mu, że między innymi on ponosi też odpowiedzialność za to, co się dzieje i, co może się stać z pomnikiem. No, i wtedy wpadła w sieci Nowaka i Urbankowskiej, którzy poczęli ją poszturchiwać i wyzywać wszelkimi, znanymi im obelgami w języku angielskim, (żeby JD dokładnie wiedziała, na czym ma oprzeć swoją relację, jak przyjedzie policja, a przecież mogli ją zwyzywać po polsku i nic by z tego nie wiedziała) A tak, mamy HARASSMENT, słowo, którego lepiej się wystrzegać, tak samo, jak działania, które to słowo określa. JD wyjęła telefon i chciała sfilmować całe zajście i w tym momencie Urbankowska “walnęła mnie w twarz, tak, że przesunęły mi się okulary, a telefon wypadł z ręki na bruk pod pomnikiem”. Tak relacjonowała spotkanie z członkami najwyższych władz Komitetu Pomnika Masakry Katyńskiej pod pomnikiem, amerykańska nauczycielka, która głośno i wyraźnie i zawsze deklarowała, że “ten pomnik leży w jej sercu od najmłodszych lat, bo jest niezwykłą wartością w kultywowaniu prawdy historycznej”.

Ale JD dodała jeszcze jedną informację: Otóż w bardzo bliskiej odległości całego zajścia znajdował się konsul generalny RP, obok niego był Attache Wojskowy i wiceminister Obrony Narodowej RP. Panowie zignorowali całe zajście oddalając się bez jakiejkolwiek reakcji. JD czekała i miała nadzieję, że może polski dyplomata podejdzie i zwróci się do Urbankowskiej i do Nowaka z tekstem: co pani wyprawia, co państwo wyprawiacie, i to pod pomnikiem. Spodziewała się i czekała, może podejdzie i przeprosi za zachowanie Polaków. Nie doczekała się. Gdy dzwoniła po policję, Urbankowska ponownie poczęła się do niej zbliżać i wygrażać. Do tego stopnia, że jeden z goryli (nie wiadomo; konsula, attache, czy wiceministra) musiał ją złapał w pół i odciągnąć od JD. Policja przyjechała dopiero na drugie wezwanie JD. I w tym momencie Amerykanka powiedziała nam: słuchajcie dobrze, co się stało dalej: Otóż, gdy zjawili się mundurowi, Mr. Nowak oświadczył: nic się tutaj nie stało, ja pracuję dla Fulopa (burmistrza), wszystko jest w porządku. Policja jednak nie odstąpiła od procedur i poprosiła JD o opisanie zdarzenia.

I JD zakończyła opowieść.

Zamurowało nas. Dlaczego? Bo jeśli to prawda, to dlaczego my się dziwimy, że Komitet Pamięci Masakry Katyńskiej tak łatwo zgodził się na przeniesienie pomnika.

Panie Krzysztofie Nowak, – czy mógłby pan wytłumaczyć, od kiedy pracuje pan dla Fulopa i ile on panu płaci? Czyżby rację miał radny Boggiano pytając pana publicznie  “ile pan dostał za to, żeby nagle bronić decyzji burmistrza, a tydzień temu skomlał pan w moim biurze, żeby nie pozwolić go ruszyć?”

Rodacy, rzućmy się na taśmę, zgłaszajcie się, mieszkańcy JC, zarejestrowani wyborcy do podpisywania petycji. Ochotnicy z petycjami są w wielu miejscach, podchodźcie do nich. Zróbmy jeszcze ten jeden krok.

Pamiętajmy: zaledwie kilka osób chce przesunięcia pomnika nad ścieki: dwoje “bohaterów” tego artykułu  z Komitetu, plus konsul, szefowie Klubów Gazety Polskiej z Nowego Jorku i Filadelfii i to wszystko. Natomiast łącznie w pierwszej i drugiej turze zbierania podpisów kilkanaście tysięcy mieszkańców Jersey City opowiedziało się w obronie naszego Pomnika.

A Billa Clintona i koszykarza zapisał, na listę najprawdopodobniej ktoś, kto dostał takie polecenie. Kropka.

• Polonia ~
• 2 komentarze