Euro-Wybory 4
Jan Sporek 2 maja, 2014
Czytelniku Drogi, zanim oddasz głos, pomyśl o Polsce, o sobie, swoich dzieciach i swojej rodzinie.
Ciąg dalszy “Niektórych skutków działania opresyjnych rządów koalicji PO-PSL:
Polityka społeczna
· Podwyższenie wieku emerytalnego do 67 lat, co wydłużyło czas świadczenia pracy dla kobiet o 7 lat, a dla mężczyzn o 2 lata.
· Odebranie prawa do wcześniejszych emerytur osobom pracującym w warunkach szkodliwych (prawie milion pracowników). Po zmianie przepisów świadczenie pomostowe będzie dotyczyło tylko tych osób, które przed 1 stycznia 1999 roku oraz po 31 grudnia 2008 roku wykonywały pracę w szczególnych warunkach.
· Wprowadzenie niekorzystnej dla pracowników możliwości wydłużenia do roku okresu rozliczeniowego czasu pracy. Po zmianach pracodawca ma prawo wprowadzić elastyczną organizację czasu pracy z tzw. nienormowanymi godzinami.
· Ograniczenie wysokości dofinansowania na pracownika z lekkim i znacznym stopniem niepełnosprawności, m.in. przez zmniejszenie dofinansowania miejsc pracy dla niepełnosprawnych w stopniu lekkim z 480 do 450 zł i stopniu znacznym z 1920 do 1800, co znacznie utrudniło funkcjonowanie zakładów pracy chronionej i ograniczyło możliwości zatrudnienia osób niepełnosprawnych.
· Zaostrzenie kryterium uprawniającego do renty i renty rodzinnej. Wymagania dotyczące okresu ubezpieczeniowego podniesiono o 5 lat (25 – kobiety, 30 – mężczyźni) wykluczając przy tym okresy nieskładkowe.
· Wprowadzenie zmiany, że prawo do przejścia na emeryturę uzyskuje się bez rozwiązywania umowy o pracę. ZUS wobec takich osób zawieszał wypłatę emerytur. Obecnie po wyroku Trybunału Konstytucyjnego państwo zobowiązane jest do wypłaty zaległych emerytur za ten okres.
· Brak waloryzacji kryterium dochodowego przy zasiłkach rodzinnych (504 zł), przez co ok. 2 mln polskich dzieci straciło prawo do ww. zasiłku.
· Brak waloryzacji kryterium dochodowego uprawniającego do zasiłku socjalnego przez 6 lat spowodowało, że kryterium dochodowe 351 zł znajdowało się poniżej skrajnej granicy ubóstwa.
· Liczba Polaków zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym wg Eurostatu wyniosła w 2012 roku 10,1 milionów osób , co stanowi 26,7 % populacji.
· Polacy są jednym z najbardziej zapracowanych narodów jeśli chodzi o średni roczny czas pracy (1929 godz.), Niemcy pracują o 532 godz. mniej, a ich realny dochód do dyspozycji gospodarstw domowych per capita jest o 93% większy od polskiego.
· Polska ma trzeci co do wielkości w Unii Europejskiej odsetek pracowników zatrudnionych z konieczności na czas określony, w szczególności w grupie wiekowej do 24 roku życia.
· Odebranie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego dla opiekunów, którzy zajmowali się osobami najstarszymi oraz wprowadzenie kryterium dochodowego pozbawiającego świadczeń tysiące ludzi, którzy zwolnili się z pracy.
· Pozbawienie nauczycieli i wychowawców pracujących w palcówkach opiekuńczo – wychowawczych ochrony prawnej, jaka przysługuje funkcjonariuszowi publicznemu.
· Drastyczne ograniczenie środków Funduszu Pracy na aktywne formy przeciwdziałania bezrobociu w latach 2010 – 2012 z 7 mld na 3,25 mld zł, które mogłyby być przeznaczone na zmniejszenie liczby bezrobotnych i rozwój firm.
· Wzrost minimalnej składki na ZUS o 43% z 717,77 zł do 1026,98 zł powodujący spowolnienie rozwoju polskiej gospodarki.
· Pozbawienie przez rząd zasiłków 100 tys. opiekunów osób niepełnosprawnych zajmujących się przez całą dobę ciężko chorymi współmałżonkami lub członkami rodzin.
· Obniżenie wysokości dopłat do wynagrodzeń osób niepełnosprawnych w zakładach pracy chronionej.
· Ograniczenie możliwości korzystania z ulgi podatkowej na jedno dziecko.
· Zmniejszenie zasiłku pogrzebowego z 6,4 tys. zł do 4 tys. zł.
· Zapowiedź podwyżki składki ZUS od osób na „umowach śmieciowych”.
· Przez ostatnie lata waloryzacja była ustalana na najniższym dopuszczalnym poziomie, co powoduje, że zwiększa się różnica w dochodach między osobami otrzymującymi najniższe świadczenia ( w 2014 roku – 14 zł) a resztą emerytów.
Ochrona zdrowia
· Wydłużające się kolejki do lekarzy.
· Błędy w organizacji i funkcjonowaniu systemu ochrony zdrowia powodujące śmierć chorych, którzy nie otrzymali na czas właściwej pomocy lekarskiej.
· Wzrastający przepływ środków publicznych z Narodowego Funduszu Zdrowia do podmiotów prywatnych w lecznictwie przy kontraktowaniu usług.
· Pozbawienie niektórych oddziałów w szpitalach publicznych kontraktów z NFZ i przesunięcie finansowania świadczeń zdrowotnych do szpitali prywatnych lub niepublicznych.
· Ustawowa zmiana szpitali w „przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego” nastawione na zysk.
· Postępująca komercjalizacja szpitali publicznych z bulwersującymi przykładami prywatyzacji kontraktów na usługi medyczne (Mysłowice, Pszczyna, Łask, Augustów).
· Postępujący proces prywatyzacji usług medycznych w ratownictwie.
· Prywatyzacja 14 z 24 funkcjonujących uzdrowisk publicznych.
· Wzrost udziału pacjentów w płaceniu za leki (w przypadku leków refundowanych z 36,8% w roku 2011 do 38,8% w roku 2012 i 40% w roku 2013 – źródło : IMS Health Incorporated, 30 stycznia 2014).
· Ograniczenie dostępu do specjalistów w małych miejscowościach jako skutek zmiany zasad kontraktowania przez NFZ.
· Osłabienie możliwości kontrolnych Sanepidu.